ครูในดวงใจ

                                                         คุณครูสุภา  ตันมิ่ง

                                   ครูสุภา ตันมิ่ง เป็นครูที่ปรึกษาตอนข้าพเจ้าตอนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 4 ข้าพเจ้าก็ยอมรับว่าห้องของข้าพเจ้าเป็นห้องที่สุดแสบสุดดื้อโดนเรียนบ้าง ไม่มาเรียนทั้งห้องบ้าง จนทำให้ครูหลายๆคนสอนไม่ทัน และไม่รู้จะแก้ปัญหาแบบไหนกับเด็กห้องนี้ ก็ได้แต่บอกครูที่ปรึกษา ครูสุภาก็ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้อย่างไรเหมือนกัน เพราะครูก็เป็นที่ปรึกษาคนเดียว แต่ห้องอื่นจะได้ครูที่ปรึกษาห้องละ 2 คน จนครูเค้าน้อยใจว่าทำไมลูกศิษย์ถึงดื้อมากขนาดนี้บอกอะไรไปไม่เคยทำตาม จนทำให้ครูต้องมีน้ำตาตลอด ด้วยความน้อยใจของครูที่มีต่อศิษย์ ข้าพเจ้าและเพื่อนได้ไปขอขมาครูขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้หนักใจ พวกข้าพเจ้าและเพื่อนๆเก็รู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองมาก จากเหตุการณ์วันนั้นก็ไม่มีการกระทำที่หยุดเรียนบ่อย และการโดดเรียน (อาจจะมีบ้างโอกาส) การสำนึกผิดของข้าพเจ้ามันทำให้ข้าพเจ้าได้คิดอะไรหลายๆอย่าง ก่อนที่จะลงมือทำ ลงมือปฎิบัติ เราควรคิดถึงผลที่ตามมาเสมอ ความเดือดร้อนมันจะตกไปอยู่ที่ใคร ผลมันจะออกมาอย่างที่เราคิดไว้หรือไม่ เราต้องคิดอยู่เสมอ เพราะอนาคตของเรามันไม่มีใครกำหนดมีแค่ตัวเราเองที่เป็นคนกำหนดไว้ และนี้ก็คือครูในดวงใจของข้าพเจ้าคุณครูสุภา  ตันมิ่ง